BIO (dutch)

Stormvogel (*1968), is een artistieke duizendpoot, actief als schrijver, musicus en beeldend kunstenaar, maar ook als grafisch vormgever, festival- & concertorganisator, docent, redacteur, cultuurconsulent, radiomaker en kasteelgids.

IN DEN BEGINNE
Geboren en getogen in Baarn op een steen worp van Kasteel Groeneveld (ooit verrezen naast de ruïne van Kasteel Drakenburg),  ontplooide Stom Bakker op jonge leeftijd uiteenlopende artistieke talenten, naast een onbegrensde passie voor geschiedenis. Hij studeerde lichte muziek bij Carwin Geising (Muziekschool Hilversum), Karel Boehlee (Conservatorium van Hilversum) en ontdekte jazz en jazzrock met speelkameraden als Peter Lieberom, Joost Lijbaart, Valentijn van de Griendt, Caroline Breuer en Semmy Prinsen. Met de laatste stond hij als pianist aan de wieg van Jazzclub Artishock in Soest, die nog steeds bestaat en een status aparte bezit in de Nederlandse jazz. 

ROMAN
Onder de naam Stormvogel debuteerde hij evenwel in dezelfde tijd, aangemoedigd door Thomas Ross en K.L.Poll, als romancier bij Rotschild & Bach, Uitgevers te Amsterdam. Het boek ‘Bloed, Wild Vlees & Verboden Vrucht.’ werd warm onthaald in Hollands Maandblad, Mekka en HP/DeTijd (Jaap Goedegebuuren). Later studeerde hij nog culturele wetenschappen, muziektheorie en kunstgeschiedenis. Hij volgde bovendien scholing op het gebied van draailier, glas-in-lood, desk top publishing en nog later cultureel ondernemen, online marketing en graphic design.

COMPONIST
Geïnspireerd door jazzlegendes als Miles Davis en John Coltrane, alsmede jazzrock-iconen als Return to Forever, Mahavishnu, King Crimson en Magma, nevens ‘klassieke’ meesters als Saint Saens, Wagner, Schönberg en Strawinsky, alsmede middeleeuwse muziek en traditionele muziek (celtic, qawali, pansori, raga en saga), begon hij eind jaren tachtig zelf met componeren. Centraal in deze eigenaardige, eclectische romantiek stond steevast de analoge synthesizer, nevens ostinate bassen en polyrythmiek. Hij dook de studio in met drummer Karsten van Straten en bassist Remi Balvers, waarbij jonge virtuoze gastspelers aanschoven, zoals Wieke Garcia met haar Gallische doedelzak of Daphne Balvers op alt- en sopraansaxofoon. Als synphonic componist werkte Stormvogel tevens samen met kunstenaar en festivalorganisator Oscar Prinsen (Ontaarde Mensch) en de Duitse choreografe/danseres Dagmar Holsträter, met wie hij in de jaren 90 participeerde in enkele projecten en balletvoorstellingen in Soest, Arnhem, Hoorn, Maastricht en Gronau.

MYSTERIESPELEN
Geïnspireerd door de ervaringen stortte hij zich op de organisatie van multidisciplinaire voorstellingen met historische context, mystiek en folklore van Eemland. Hij deed intensief onderzoek naar de legendarische geschiedenis van de streek, met name de middeleeuwen (onder het bewind van de Ridders van Drakenburg) en de Bourgondische tijd, met als apotheose de aanval op bierstad Amersfoort door Hertog Filips de Goede in 1427. In 1997 bracht hij gesteund door Stiching HazArt (Hazelaar), Artishock en de gemeente Soest (Jan Visser), het totaaltheater Eemsaga op de planken van Openluchttheater Cabrio in Soest. Daarbij werkte hij samen met uiteenlopende artiesten, musici en kunstenaars, waaronder de Zoyster Kluft, Faut Pas Ballet, Anne Boree, Wieke Garcia, Rosamint Faas, Leanne Lawalata, Klaas Kloosterhuis, Oscar Prinsen en Semmy Prinsen. Ook waren er zwaardvechters, toneelspelers en vendeliers van ’t gilde van de partij, terwijl achter de schermen ijverig gewerkt werd aan de door Stormvogel ontworpen kostuums en decors in lokale ateliers Faas en Bakker-Koenen. 

DRAKENBURGER CONCERTO’S
Stormvogel werkte intussen zijn compositie Drakenburger Concerto’s, een suite waarvan de onderdelen in steeds wisselende volgorde kunnen worden uitgevoerd, een methode die hij definieert als ‘modular composing’. In 1998 vormde hij een ensemble om deze werken uit te voeren genaamd Stormvogel’s Alter Ego Jazzbarock Consort, dat speelde in wisselende bezetting bij gelegenheid met gastspelers. Karsten van Straten (drums), Marco van Os (bass), Thijs van Otterloo (sax), Remko Smid (sax), Semmy Prinsen (sax), Arjen de Graaf (viool), Rob van den Broeck (piano), later ook Onno Witte (drums), Chander Sardjoe (drums), Remi Balvers (bass) en Daphne Balvers (sax). In 2000 ontving hij de laatste MTN Carte Blanche in de Provincie Utrecht, werd hij genomineerd voor de eerste Jur Naessens Muziekprijs en door Henk Meutgeert uitgenodigd om te componeren voor het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. 

JAZZ AAN DE AMER
Begin deze eeuw stond Stormvogel (na een periode werkzaam te zijn geweest als cultuurconsulent in Eemland), samen met saxofonist Peter Lieberom aan de wieg van Jazz aan de Amer, concerten in de regio Gooi en Eemland. Het initiatief haalde de nationale pers als voorbeeld voor eigengereid ondernemerschap, en hij speelde zich als jazzpianist en concertorganisator in de kijker. Met zijn trio begeleidde hij op diverse locaties de finefleur van de Nederlandse jazz, waaronder Benjamin Herman, Ben van den Dungen, Loet van der Lee en Bart Wirtz, oude meesters als Tony Vos, Cees Schrama en Carl Schulze, alsook oorzalvende ‘Ladybirds’ als Anne Chris, Eline Gemers, Saskia Groenenberg, Saralee Vos en Gaby Kaihatu. Stormvogel ontving voor deze initiatieven in 2005 de eerste Amer Award.

FESTIVAL DE MUZEN
In 2006 organiseerde hij gesteund door de gemeente Baarn en een netwerk van betrokken sponsors, voor het eerst Festival de Muzen, een multidisciplinaire driedaagse in Theater de Speeldoos Baarn. Optredende artiesten waren onder meer Lucas van Merwijk Drums United, Bernlef & Guus Janssen, Rob van den Broeck, Onno Witte, Robert Rook, Loet van der Lee en Eef Albers. De Amer Award werd uitgereikt aan Tony Vos, door Cees Schrama. Een jaar later ging het festival op herhaling, nu uitgebreid met locaties Cabrio en Artishock in Soest. Optredende artiesten waren Anton Goudsmit, Tineke Postma, Thomas Winther Andersen, Beets Brothers, Sjoerd Dijkhuizen, De Amer Award werd uitgereikt aan Cees Schrama, door Hans Dulfer. Een onderdeel was JazzFactor, een uniek talentonwikkelingsprogramma, waaraan onder meer Jett Rebel, Angelo Boltini en Willem Wits deelnamen. Optredende artiesten waren Soo Cho, Sjoerd Dijkhuizen. Dat jaar ontving Stormvogel bovendien een Carte Blanche van SJU / Vijfde Verdieping waarvoor hij zijn jazzbarock consort optuigde met Thomas Winther Andersen en Onno Witte, gastspelers als Thijs van Otterloo, Tineke Postma, Arjen de Graaf, Vraja Sundari (dans). In 2008 vond Festival de Muzen nogmaals plaats op drie voornoemde locaties. Optredens waren van Joseph Bowie/Monsieur Dubois, PitchWhiteStorm, Saskia Laroo en vele anderen. De Amer Award werd uitgereikt aan Semmy Prinsen, door Benjamin Herman.In 2008 toerde Stormvogel met Lucas van Merwijk & Theodossii Spassov langs de Nederlandse theaters. De keyboards werkte voorts on stage en in studio met Jeroen Pek ‘PitchWhiteStorm’ (concerten in Frankrijk en Spanje). Wieke Garcia ‘Tributu’ en Marc Scholten ‘Platypus’ (met Bart van Lier en Frank Burks). Inmiddels was Stormvogel als communicatie medewerker gecontracteerd door het jaarlijkse Amersfoort Jazz Festival en Stichting JazzNL. Logischerwijs verhuisde Festival de Muzen mee naar Theater De Lieve Vrouw, waar het tot en met 2014 als ProgJazz Marathon werd gepresenteerd op de slotdag. Optredende artiesten waren Christian Pabst, Tineke Postma, Bruno Martini, WildCard, PitchWhiteStorm, Leonardo da Vintage en Stormvogel’s nieuwe projecten GAEA met Ruud Breuls, Leo Janssen, Peter Tiehuis, David de Marez Oyens en Arno van Nieuwenhuize, alsmede Bohemian Groove Orchestra. Via de organisatie JazzNL deelde Stormvogel bovendien het podium met internationale grootheden als Tommy Smith, Roman Stolyar en Niladri Kumar. In de jaren erna trad Stormvogel op met progfunkbands als Naked Ears, Amsterdelics en zijn eigen Bohemian Groove ft. Joe Bowie. Bovendien werkt hij met Leo Janssen (Echoes), die bijdroeg aan het Stormvogel’s album Atuatuca ft. Eef Albers.

Als schrijver/redacteur werkt hij onder meer voor Jazzism, De Nieuwe Muze, Draai Om Je Oren en ProgJazz. In 2006 was hij korstondig interim-hoofdredacteur van de Baarnsche Courant. Als docent was Storm Bakker tussen 2013-2017 verbonden aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten, Conservatorium Tilburg, als gastdocent voor Conservatorium van Amsterdam, Young Musicians Academy, ArtEZ Conservatorium Arnhem, Volks Universiteit Soest. Storm was van 2013 tot 2021 docent piano bij Parnassos, Kunstencentrum Universiteit Utrecht. Sinds 2020 geeft hij les aan de Muziekschool Baarn-Soest, sinds 2022 bij CERES in Utrecht en sinds 2023 bij YMS in Almere.